Sportieve Fietser

Mijn elfde Elfstedentocht heb ik maandag met succes volbracht. Hoewel de weersomstandigheden niet ideaal waren, reed ik mijn beste Elfstedentocht. Gelukkig maar, want ik ben nu wat serieuzer met fietsen bezig dan vroeger. We hebben er samen een mooie dag van gemaakt. En vooral een veilige dag! Want het is toch altijd oppassen geblazen met grote toertochten. Vooral met regenachtig weer en een stevige wind vormen zich altijd grote groepen en dan zit een valpartij in een klein hoekje. Het is ons gelukkig bespaard gebleven. Ook geen lekke banden voor ons. We hebben er wel heel veel afgeklopt. Tja, een beetje bijgeloof kan nooit kwaad. Tussen Sneek en IJlst een klapband zagen en hoorden recht voor ons. Dat was wel stiekem wat leedvermaak, want deze deelnemer droeg geen helm, tegen alle regels van de organisatie in. Ongelofelijk. Eerlijk gezegd ook teleurstellend dat fietsers zonder helm niet uit de ‘koers’ worden gehaald, of is dat dan weer te cru? Ik vind van niet. Al kun je zwartrijden niet tegengaan. De beloning kun je ze wel afnemen. Gewoon geen stempels en geen medaille.
Ondanks de vele regenval veel supporters onderweg. Het was mooi om de tocht weer eens te doen. Maar ik verwacht dat de rentree eenmalig zal blijven. Volgend jaar maar een andere tocht. Of die honderdste aflevering van de Elfstedentocht moet wel heel speciaal gaan worden…