Sportieve Fietser

Tijdens de derde fietstocht in Limburg ben ik de Belgische grens over gegaan. Wel heb ik onderweg nog de Dikkebuiksweg en de Schweiberg meegepikt. Hoewel je eigenlijk niet verkeerd kunt fietsen op de Dikkebuiksweg is het me toch gelukt. Op de enige splitsing in de weg koos ik voor rechts (geen bordjes), naar wat later de Moorenheideweg bleek te zijn. Boven ben ik weer afgedaald en deze keer de andere kant gepakt: de Dikkebuiksweg dus. Een onregelmatige klim. Ik was er vroeg en het was koud. Dat leverde een mooi stil landschap op met wegspringende haasjes in de maïsvelden. De top ligt een stukje voor het einde van de weg, want die daalt nog wat op het eind (zie foto).

Hier wat filmpjes van de GoPro-camera op mijn helm:

Na Mechelen rechtsaf de Schweiberg opgefietst. Ook opgenomen met de helmcamera:

Via de Gievelderweg België ingereden. Daar heet de weg Gieveld. En die daalt heel mooi af door wat slingers in het bos naar Teuven. Dit is nog net een stukje Vlaanderen, al willen sommigen in het dorp verderop – Remersdaal – er niks van weten:

‘Village Wallon’ in Remersdaal, dat nog net in Vlaanderen ligt.

Het hoogste punt van Vlaanderen is de weg na Remersdaal: Kultien.

De Kloosterhofstraat afgedaald en weer opgefietst. Hier waren de opnames met mijn camera inmiddels mislukt door een waas voor de lens. Weer naar Remersdaal afgedaald om zo na de kerk rechtsaf te slaan voor de mooie slinger in de weg die eerst Smidt, dan Neubauen later Mabrouck wordt genoemd. Hier kwam ik er achter dat ik nog steeds de avonturen op de Vaalserberg (Drielandenpunt) in de benen had.

De Planck

Met wat zoeken Sint-Pieters-Voeren bereikt voor de klim naar De Planck. Hele leuke helling. Daarna weer Nederland in.

Via Hoogcruts en Noorbeek de Grensheuvel gedaan naar Mheer. Die laatste honderd meters Dorpsstraat voor Mheer waren onaangenaam, de benen waren leeg. Daarna via Margraten weer naar Valkenburg gefietst.

Dit is het rondje: