Sportieve Fietser

Bekend van de Tour én de Giro. De klim is dan ook dichtbij Italië. Dit is zo’n beklimming met woeste natuur om je heen. Zo’n klim waarbij je met verlichting aan moet vertrekken vanwege een serie tunnels. Het wordt ongetwijfeld smullen op de nummer 8 van mijn verlanglijst: Col d’Izoard.

Het was voor mij snel duidelijk of ik de noord- of zuidkant wil beklimmen. Zuid! Wat een spektakel wordt dat. De klim begint eenvoudig qua stijgingspercentages. Na een paar kilometer, daal je zelfs een tijdje. Vanaf Arvieux, 10 kilometer onder de top, moet je serieus aan de bak.

De cijfers

Berg: Col d’Izoard
Kant: Zuid
Afstand: 30,6
Hoogte: 2360
Hoogtemeters: 1425
Gemiddeld: 4,4 procent

Het begin is wat troosteloos. De col wordt nog niet eens vermeld op de borden. Maar dat komt later allemaal goed. Het vertrek is in Guillestre.



Oké, wordt het al vervelend, die zwarte BMW in beeld? Tja, een nadeeltje van Streetview. Even doorbijten, dan zijn we van hem af.


Denk om het hoofd:


Tunnel 1:




Tunnel 2:


Tunnel 3:



Tunnel 4:

Le Pont de Pierre ou Maison du Roi:

Links. Vanaf hier een paar procent omhoog (de col staat nu op de borden, we zitten goed)




Vanaf nu geen BMW meer.











Hier links. Col ferme staat op het verkeersbord. Maar we redden het in Streetview tot de top, dankzij een herkansing van Google een paar maanden later. Het gemiddelde percentage gaat vanaf hier van 2 naar 5 procent. Dit is halverwege de klim, nog niet schokkend dus.





Arvieux:

Het asfalt gaat vanaf Arvieux echt omhoog. Nu wordt het echt klimmen en afzien. De laatste 10 kilometers zijn goed voor 788 hoogtemeters. En dat is zelfs inclusief één slappe kilometer bij Casse Déserte.

Na Brunissard vijf kilometer lang 9 procent.


Met dit soort haarspeldbochten maak je snel hoogtemeters.


En daar krijg je een prachtig uitzicht voor terug!

In 2011 ging de Tour de France nog over de Izoard. Maxim Iglinsky was toen als eerste boven.



Heel verleidelijk…


Het mooie landschap van Casse Déserte.




Op een rots, een paar kilometer onder de top, een herinnering aan wielerlegendes Fausto Coppi en Louison Bobet:








En dit is nog maar nummer 8 op de lijst…

Nog even naar rechts kijken. Tjonge!

Bijna:

Top: