Sportieve Fietser

Tour for Life is dit weekend voor de vijfde keer van start gegaan. In acht dagen wordt er in teamverband gefietst van Italië naar Nederland. En dat voor het goede doel: Artsen zonder Grenzen. De etappes gaan door de Alpen, de Jura, de Vogezen en de Ardennen. Is dit voor mij het ultieme fietsdoel?

De start is in Bardonecchia, net over de grens met Frankrijk. De etappes variëren van 110 tot 225 kilometer en 1200 tot 4200 hoogtemeters. De tweede etappe – die met 4200 hoogtemeters – is de koninginnerit van deze tocht. In 165 kilometer beklimmen de deelnemers Col de la Croix de Fer, Col de la Madeleine en de voor mij onbekende Col de Tamie.

Het evenement trekt me, maar ik ben eerlijk gezegd geen goededoelenfietser (mag ik dat zeggen?). Ik moet me wel afvragen of ik het zou kunnen. Met de juiste training wel. En daar gaat heel veel tijd in zitten!

Terugblik op de Vogezen

Om te kijken hoe ver ik nu ben als sportieve fietser, is het goed om terug te blikken op de ervaringen uit de Vogezen. Omdat ik de koninginnerit in de Vogezen niet tot een goed einde heb weten te brengen, begin je toch te twijfelen of 2 à 3 cols in één rit in het hooggebergte te doen is voor mij. Maar ik ben er van overtuigd dat ik het kan. Ruim 2800 hoogtemeters in 103 kilometer wilde ik fietsen. Dat was op die dag teveel van het goede. Ik vermoed dat mijn voorbereiding niet goed genoeg is geweest. Voor mijn doen had ik een acceptabel aantal kilometers in de benen. Maar echt getraind? Te weinig. Ook te weinig 100+kilometer-ritjes gedaan. Daardoor was de koek net wat te vroeg op. Ook de zware Petit-Drumont haalde me ook volledig uit mijn klimritme.
Wel een grote winst en een boost voor het zelfvertrouwen was het herstel tijdens ons verblijf in de Vogezen. Waar ik in de Ardennen nog de klimkilometers in de benen voelde, was dat nu niet het geval. Het goede gevoel tijdens mijn laatste fietstocht op de Grand Ballon is voor mij daar een bevestiging van.

100 Cols Tocht

De uiteindelijke fietsdroom is een meerdaagse tocht door de bergen. Dat zou een Tour for Life kunnen zijn. Maar ik vind het ook zo leuk om zelf etappes uit te stippelen. Bijvoorbeeld een zelfbedachte tocht van Spanje naar Nederland. En dan heb je ook nog de Route des Grandes Alpes. Acht dagen fietsen door de Alpen: van het Meer van Genève naar de Middellandse Zee. De meest ultieme onderneming is trouwens de 100 Cols Tocht. Daar ben je minimaal vier weken zoet mee: 4000 kilometer fietsen door Frankrijk. Dit lijkt mij echt Het Ultieme Fietsdoel. Maar nu nog niet. Zoiets moet je opbouwen, vind ik.

La Marmotte

Misschien eerst een cyclo? De cyclo bij uitstek is La Marmotte in de Franse Alpen. Over 174 kilometer overwin je 5000 hoogtemeters. Op het menu: Col du Glandon (zuid), Col du Galibier en de Alpe d’Huez. Het lijkt me mooi om dat te kunnen. Maar nu niet realistisch. Een combinatie Col du Glandon (noord) en de Alpe d’Huez lijkt me dan nog wel wat (72 kilometer en 2700 hoogtemeters). Maar als ik de Glandon ga opfietsen pak ik uiteraard meteen de Croix-de-Fer erbij. Verder heb ik op de Grand Ballon ervaren hoe lekker het is om fris te beginnen aan een klim van mijn verlanglijst.

Ik vind dat je realistisch moet zijn in het stellen van doelen. De lat moet omhoog, want je wilt jezelf verbeteren. Maar de lat moet niet té hoog, je moet ook kijken naar de tijd die je hebt om ervoor te trainen. Voor Tour for Life heb ik die tijd nu niet. Maar – en dat kon wel eens doorslaggevend zijn – het goededoelenfietsen past niet bij mij. Ik ben teveel bezig met de prestatie op zich. En als ik dan vanuit Italië naar Nederland rijd, dan wil ik graag zelf de route bepalen.