Sportieve Fietser

Heerlijk, wat een ruimte.

Dat gaat mij te ver: een aparte stapel fietskleding in mijn (helft van de) klerenkast. Dat dacht ik tenminste toen een fietskennis dit toekomstbeeld schetste in 2009. Ik was net weer begonnen met fietsen en zou immers alleen de Alpe d’Huez bedwingen. Nou ja, een poging doen, want ik was er nog niet van overtuigd dat ik de top zou halen. Mijn fietsgarderobe bestond uit het setje van evenement op de Nederlandse berg: een broek en een shirt. Verder had ik twee ondershirts, voor de winter (al begon ik pas eind februari met trainen) en de zomer. Ik had nog een lange broek en een winterjas. Niet teveel investeren voor deze eenmalige uitspatting.

Nu, zes jaar later, heb ik al heel lang een aparte stapel met fietskleren, en ook bijna de helft van de kleren die op een hanger hangen, is voor het fietsen. Een stuk of 6 setjes, allerlei been- en armstukken, handschoenen, colletjes, noem maar op. Volgens mij heb ik voor elke graad Celsius wel een verschillende outfit. De combinaties zijn eindeloos! Het windjack van de Stelvio kwam dit jaar al vaak van pas! Mijn meest recente aanwinst: driekwart beenstukken vind ik ideaal bij temperaturen rond de 15 graden. Ik kleed me liever wat te warm, gezien mijn magere vetpercentage…

Maar al die kleren op elkaar betekende vooral veel chaos. Elke keer zoeken naar de juiste beenstukken of sokken. Alles lag door elkaar, een bende. Afgelopen weekend heb ik een stapel oude – gewone! – kleren weggedaan om ruimte te maken voor de fietskleertjes. De reservekleren en zomerkleren nu achterin. De winterkleren voorin. Het voelt alsof ik nu het volgende level bereikt van het ‘sportieve fietsen’.

Ik vind dat je er elk jaar een nieuwe outfit bij moet hebben, al was het alleen maar voor het moraal. In mijn kast heb ik daar in ieder geval weer de ruimte voor.