Sportieve Fietser

Een saaie Amstel Gold Race, waarbij je eigenlijk alleen de laatste beklimming van de Cauberg hoeft te kijken. Elk jaar hoor je deze kritiek weer. Columnist, journalist en wielrenner Thijs Zonneveld heeft genoeg ideeën die de enige Nederlandse klassieker weer spannender zouden kunnen maken en profrenner Bram Tankink wil wel graag een nieuw, spannender parcours op papier zetten. Omdat ik routes maken ook leuk vind, geef ik hieronder een suggestie voor een nieuwe finale van de Amstel Gold Race.

@thijszonneveld kunnen ook het parcours van #AGR eens goed onder de loep nemen. Kan zo een parcours uittekenen die veel spectaculairder is.

— Bram Tankink (@bramtankink) April 22, 2016

 

Dit zijn de uitgangspunten van Tankink en Reinier Honig:

• eerste 100 km schrappen.
• lus Drielandenpunt eruit.
• 3 beklimmingen rondom Eyserbosweg toevoegen. Daar zwaartepunt van maken.
• stuk Eyserbosweg moet langer. Geeft vluchters meer kans en zorgt voor chaos.
• finale lus zou andersom kunnen. Cauberg op, Bemelen af rijksweg omhoog.
• camerig moet volgens ons later in de koers. Vlak voor de Kruisberg. Gulpenerberg voegt niks toe momenteel.
• zwaartepunt moet in finale zitten.
• 170-220km type klimmen 3landenpunt, Camerig, Schweiberg, eperheide, finale zonder dat laatste lusje van 20km.
• je moet voor de finale de langere klimmen op bredere wegen opzoeken en de rijksweg voor de kruisberg vermijden.

Zo zagen de laatste 50 kilometer er dit jaar uit (goed voor 648 hoogtemeters, volgens MapMyRide):

Met de volgende beklimmingen (volgens Heuvelsfietsen):

Dit is mijn finale (goed voor 861 hoogtemeters):

Met de volgende beklimmingen (volgens Heuvelsfietsen):

De koers inkorten tot maximaal 200 kilometer lijkt mij al een goede zaak. Het WK-lusje in de finale is natuurlijk geschrapt. Het zwaartepunt ligt nu rondom de Eyserbosweg. Na Vijlenerbos gaat de route direct door naar de Kruisberg, zonder de rijksweg. Hiermee is een langer stuk tussen de beklimmingen er uitgehaald. Na de Eyserbosweg een lusje Dikkebuiksweg en dan via de top van de Eyserbosweg (die dus gedeeld moet worden) naar Eyserheide en de volgende klimmetjes. Draaien en keren. Chaos. De Keutenberg sneuvelt ook, omdat je daarna een te lang stuk vlak hebt. Na de Fromberg heb ik Walem toegevoegd zodat het zo weinig mogelijk vlak is. De Sibbergrubbe zit er ook in om op klassieke wijze – na het afdalen van de Daalhemerweg – de Cauberg op te fietsen. Daarbij blijft het continu op en af gaan. De positie van de finishlijn heb ik gehandhaafd, maar de eindstreep mag van mijn ook ter hoogte van Landal.