Sportieve Fietser

In mijn tweede rit door het Zwarte Woud kan ik snel van de grote weg af. Via Aach zak ik af naar het zuiden voor een route met 6 beklimmingen op het menu. Het landschap verandert continu. Zo fiets ik door haarspeldbochten in het bos en even later peddel ik tussen velden vol maïs en graan.

Na Glatten heb ik 9 kilometer achter de rug en gaat het asfalt voor het eerst echt omhoog. Het duurt niet heel lang en het blijkt een van de eenvoudige klimmetjes van de dag, volgens Strava 5 procent over 3 kilometer.

Via Unteriflingen daal ik af naar Neuneck. Dit is een flinke afzink van 12 procent, volgens een verkeersbord.

In Neuneck ligt de weg open en mag het verkeer richting Leinstetten niet verder. Daar moet ik naartoe. Ik kijk op mijn Garmin of er een alternatief is. Nee. Ik zie een auto doodleuk over de weg rijden, waarvan de bovenste asfaltlaag ontbreekt. Ik besluit het er ook maar op te wagen. Na een paar kilometer hobbelen heb ik het achter de rug. In Leinstetten begint het serieus klimwerk, volgens Strava dik 2 kilometer à 8 procent. Na Kaltenhof komt een mooi stuk boven op het plateau. Tussen de maïs- en graanvelden waan ik me even in een Frans heuvellandschap. Alleen de zonnebloemen ontbreken. Het is hier echt mooi. Ik houd eventjes pauze op een kruispunt met uitzicht.

Er volgt een snelle afdaling naar Dettingen. In dat dorp zit ik zo’n beetje op de helft van de route, qua afstand. Maar moet ik nog wel 4 van de 6 beklimmingen doen! Drie haarspeldbochten zijn onderdeel van de Prioberg, 3 kilometer à 6 procent gemiddeld. Goed te doen over een leuke bosweg. De afdaling naar Glatt is erg snel en vervelend, het is niet altijd feest. Een langer stuk naar Hopfau is ook wat minder. Daarna wordt het snel beter. Veel beter. De weg naar Brachfeld is namelijk geweldig, een voltreffer! Een smalle weg door het bos en haarspeldbochten. Met de allure van een stille klim in het hooggebergte. Een bordje vraagt het verkeer rustig te rijden in verband met vossenwelpjes in de buurt. Ik zie ze helaas niet. Ik houd mijn snelheid keurig onder de 30 kilometer per uur bergop. Het gaat gemiddeld 6 procent over ruim 3 kilometer. In Brachfeld daal ik dezelfde weg weer af.

Met klim 5 naar Dürrenmettstetten vervolg ik mijn weg richting camping. Deze helling van – weer gemiddeld 3 kilometer à 6 procent – ligt me wat minder. Daarna gaat het via een lange ‘rechte’ weg op en af. Ik zie regelmatig wel een soort van fietspad naast de weg, maar ik vind nergens bordjes dat ik daar verplicht op moet fietsen. Ik besluit het eens te doen en mis niet veel later een afslag. Lol. Met fiets door de berm en de weg vervolgen. 15% afdalen en dat gaat zo snel dat ik mijn afslag mis. Dat was ook kansloos ontworpen door de routemaker, haha. Zodra het kan, keer ik om en sla ik het hele smalle weggetje in en vervolg ik mijn route. Ik hoop dat de weg verhard blijft, het is wel erg smal. Al snel fiets ik door het bos, haarspeldbochtjes, lekker hoor. Het blijft asfalt, een hele fraaie weg eigenlijk! Uiteindelijk beland ik in de bewoonde wereld, rijd nog dwars over een boerenerf en via een woonwijk van Dornstetten stap ik voldaan af op de camping.