Sportieve Fietser

Ik ga meedoen aan de Marmotte. Vanmiddag heb ik me ingeschreven voor deze legendarische cyclo in de Franse Alpen. Deze klassieker onder de wielertoeristen gaat over de Col du Glandon, Col du Galibier en finisht op Alpe d’Huez. Opgeteld 174 kilometer en 5000 hoogtemeters. Aan deze tocht doen maximaal 7500 fietsers mee. 

Dat ik straks in de vroege ochtend van 5 juli aan de start sta in Le Bourg-d’Oisans, dat vind ik echt waanzinnig. Lang was ik er namelijk van overtuigd dat de Marmotte niet voor mij was weggelegd. Maar door de tochten door de Pyreneeën en Alpe d’HuZes is er toch een soort vertrouwen ontstaan dat ik op een hele goede dag de Marmotte tot een goed einde kan brengen. Daarmee bedoel ik het gouden brevet. Dit krijg je door de tocht binnen een bepaalde tijd af te leggen. Die tijd is afhankelijk van je geslacht en leeftijd, dus niet voor iedereen gelijk. Ik mag er 8 uur en 39 minuten over doen. Er is een (grote) kans dat het me gewoon niet lukt. Ik ben niet echt een krachtpatser en moet het hebben van uithoudingsvermogen bergop. Mocht het toch niet lukken na een goede voorbereiding en een goede tocht, dan zal ik vast tevreden zijn met het zilveren brevet. Misschien ben ik al lang blij als ik de finish haal.

Amstel Gold Race

Ongeveer een jaar geleden heb ik besloten dat ik heel graag hieraan wil meedoen. Een goede voorbereiding is key voor mij. Het verblijf in Frankrijk is inmiddels geboekt en ik ben nu bezig om wat trainingsdoelen vast te stellen. Ik wil meerdere tochten meedoen om zo wat wedstrijdhardheid te kweken. De 240 kilometer van de Amstel Gold Race is daar eentje van. Dat is een vies end, ook nooit gedacht dat ik voor die afstand zou gaan. Maar ik vind dat die wel bij de Marmotte past als voorbereiding. Verder wil ik mijn achtste godfather pakken voor de nodige hoogtemeters.

Trainen, trainen, trainen

Voor mij was 2019 een tussenjaar. Zeker na alle inspanning in 2018 voor Alpe d’HuZes en Zwitserland. Meestal houd ik elk jaar wel een soort nazomerstop waar in helemaal niks doe, om weer helemaal op te laden. Dat is nu niet nodig omdat ik redelijk relaxed heb gefietst dit jaar. Ik train wel al sinds januari trouw 3 keer in de week, om met een goede conditie aan de echte voorbereiding te beginnen. Ik train deze winter dus gewoon door. Als het even kan ik lekker ’s avonds buiten onder de sterrenhemel fietsen! Ik heb na de zomer mijn wekelijkse uren rustig opgebouwd. Na de jaarwisseling voeg ik een vierde training toe aan een week. En dan verder uren uitbouwen en volhouden tot en met juni. En fit blijven…

Ik heb er enorm veel zin in. Maar ben nu al zenuwachtig als ik aan de Marmotte denk…