Sportieve Fietser

Nadat ik ’s ochtends de Colle della Fauniera was opgefietst durfde ik het wel aan om vanaf mijn camping naast Barcelonnette nóg een klim te doen: Col de la Cayolle. Deze is niet zo steil – gemiddeld zo’n 4% – maar heeft wel een top op ruim 2300 hoogtemeters. Over een afstand van 29km overbrug je dik 1200 hoogtemeters. Niet de bijzondere eerst helft van de beklimming bezorgde mij het meeste plezier tijdens mijn reis door de Alpen, maar de tweede helft. Dankzij de tientallen marmotten die ik daar heb gezien

Die marmotten zitten echt overal. In de berm of gewoon op de weg. Ik ben de tel kwijtgeraakt. Ik heb deze beesten ook wel op andere cols gezien, maar die waren op één hand te tellen. Deze nieuwsgierige dieren laten zich trouwens niet makkelijk fotograferen. Het marmottenfeest begint nadat je het bordje Marmottes bent gepasseerd.

Ik voel wel dat ik de Fauniera in de benen heb, maar omdat het al avond is, is het gelukkig niet meer zo warm. Dat scheelt dan weer met het klimmen. Op de top is het helemaal verlaten. Wat lekker zeg. Gewoon rust. Even laten bezinken dat ik daar ben. En weer een beklimming van mijn verlanglijstje van 30 heb ik afgevinkt. De afdaling duurt best nog lang, soms verbaas je je erover dat je dat allemaal net hebt geklommen. Uiteraard uitkijken voor de marmotten. Ze steken zo maar de weg over en al zingend probeer ik ze op tijd te waarschuwen dat ik er aan kom. In de schaduw van de berg merk je dat het snel afkoelt. Gelukkig houdt mijn windjack me warm. Verderop passeer ik weer twee grote schapenkuddes. Veel serieuze honden houden het spul bijeen.

Veilig arriveer ik weer op de camping. Eten, tent opzetten, douchen en slapen.