Sportieve Fietser

Nadat ik mijn auto heb geparkeerd op een snikheet parkeerterrein in Conthey, pal naast Sion begin ik aan de Zwitserse gigant: Col du Sanetsch. Een klim van 26km naar een hoogte van 2253 meter. Dik 1700 hoogtemeters. Deze fiets ik op tijdens de tweede dag van mijn soloreis door de Alpen.

De nacht ervoor was niet echt goed. Op de bijna lege camping in de Vogezen was een soort bonte avond. In de nacht verder had ik het eerst warm en daarna koud. Weer even wennen dat kamperen.

De klim zelf is echt geweldig. Bijna continu zie je de besneeuwde toppen van deze Zwitserse Alpen. Zelfs de Matterhorn is volgens mij te zien. De weg gaat eerst door de wijnvelden en verdwijnt later in het bos. Het karakter van de klim is totaal anders dan de Zwitserse Alpenreuzen zoals de Grimselpas, Sustenpas of de Furkapas. Het is allemaal wat kleiner en krapper. Onderweg word je getrakteerd op tunnels, marmotten, koeien en watervallen. Door te gehaast te vertrekken bij de auto ben ik vergeten lampjes op mijn fiets te zetten. Een achterlicht doe ik altijd in de bergen. Maar nu was een koplamp ook wel lekker geweest, zeker in de lange tunnel van de Sanetsch, waar het nat en koud is. Er hangt wel wat verlichting en de zaklamp van mijn telefoon doe ik maar aan om mijn zichtbaarheid voor ander verkeer te vergroten.

Stuwmeer

De klim is steil en in combinatie met de hitte die dag, heb ik het erg lastig. Uiteindelijk bereik ik de top en besluit door te fietsen en af te dalen naar het stuwmeer verderop. Halverwege stop ik, ik moet dit straks ook weer klimmen. Ik voel me daar niet goed genoeg voor. Dit toetje laat ik lopen. Eerst weer terug klimmen en dan afdalen.

In het dal, bij de auto, is het parkeerterrein leeg. Alle winkels (en dus de supermarkt waar ik boodschappen wilde doen) zijn gesloten. Dan maar eten op de camping.