Sportieve Fietser

Na eindelijk een goede nacht zet ik mijn auto neer in Sampeyre. Bijna naast mijn nieuwe camping. Maar eerst fietsen. Sampeyre is het ideale startpunt voor de Coll dell’Agnello. Deze bergpas ligt op de grens met Frankrijk. De klim aan die kant heet Col d’Agnel. Een jaar eerder was ik dichtbij toen ik aan de Franse kant de naastgelegen Col d’Izoard op fietste. Toen helaas niet fit genoeg om de Agnel erbij te pakken. Geeft niks, want de Italiaanse kant stond eigenlijk op mijn verlanglijstje. De laatste 9 kilometer van de Agnello, daar draait het om. Loodzwaar met een gemiddelde van 10%.

Ook vandaag is het snikheet. Ik fiets rond het middaguur en dat is niet aan te raden. Tot de finale is het allemaal nog prima te doen, al gaat het nog steeds niet snel. Met elke dag zo’n Alpengigant op het menu is het ook verstandig om voorzichtig met de krachten om te gaan.

De start van de laatste 9 kilometer herken ik van Streetview. Je gaat onder een boog door, over een brug, om vervolgens een bergwand op te draaien. Dit is klimmen. Echt, heel wreed onder deze omstandigheden. Het zijn de zwaarste kilometers van mijn soloreis door de bergen. Er zit een lang recht stuk weg in, wat een heerlijke kwelling. Boven je zie je de haarspeldbochten liggen. De top ligt op een gruwelijke 2744 meter hoogte. Wat een geweldige beklimming was dit.

Terug in Sampeyre voel ik me niet goed genoeg om de Col de Sampeyre “mee te pakken”. Beter om nog even krachten te sparen en meer goede nachten te tanken.