Sportieve Fietser

De Colle della Lombarda kun je heel goed combineren met de Fauniera. Dat was ik ook van plan, maar ik zag er van af en reed na de Fauniera de Col de la Cayolle op. Ik dacht dat de Lombarda te zwaar voor mij zou zijn na de Fauniera. Misschien was dat ook zo geweest gezien de hitte. Een dag later reed ik met de auto terug Italië in om aan de Lombarda te beginnen. Het was nog ochtend, dus nog niet zo warm. En de Lombarda viel (daardoor?) reuze mee.

Aan de voet van de klim kun je prima parkeren. Even niet op een parkeerterrein bij een supermarkt of midden op een dorpsplein. De eerste helft van de beklimming is het zwaarst en telt behoorlijk wat haarspeldbochten. Ik startte iets te enthousiast, mijn benen worden sterker en het is wat minder warm, ik kan eindelijk wat sportiever klimmen. Ik besluit toch het tempo iets te verlagen want de Lombarda is uiteindelijk wel 21 kilometer lang à 7 procent gemiddeld. Bijna 1500 hoogtemeters. Beter niet te onderschatten.

Je klimt steeds verder in de vallei omhoog en de omgeving wordt wat ruiger, heel veel rotsen en stenen, ik hou daar wel van. In tegenstelling tot de voorgaande dagen is er veel meer bewolking te zien. Een teken dat het weer gaat veranderen.

Het is een vermakelijke klim. Niet in de top-3 van deze soloreis, maar ik ben blij dat ik deze wel van mijn verlanglijstje kan afstrepen! In de afdaling geniet je nog een keer van het uitzicht en ik verbaas me erover dat ik zoveel haarspeldbochten heb gehad.