Sportieve Fietser

Drie dagen na de geslaagde Godfatherpoging naar het Drielandenpunt was het tijd voor een rondje door Limburg. Op het programma stonden voor mij nieuwe klimmetjes met daarbij in ieder geval de langste beklimmingen van het land: Camerig-Zuid en de Eschberg. Ik gebruik maar even de benamingen van de in mijn ogen geweldige site Heuvelsfietsen.

Het Vijlenerbos in Zuid-Limburg is wel een heel mooi fietsgebied. Van diverse kanten kun je omhoog fietsen. Vanuit Vijlen ben ik via de Rugweg omhoog gegaan. Je komt dan uit op de Epenerbaan. Deze ben ik eerst afgedaald naar Epen, om vervolgens de fiets om te draaien en aan de beklimming te beginnen. Camerig-Zuid is 4570 meters lang, goed voor 183 hoogtemeters. Het eerste deel had ik al eens gefietst toen ik de variant Camerig-West pakte. Dan ga je na Buitenlust links het bos in. Vooral dit eerste deel moet je aan de bak. Daarna golft het wat op en neer. Helaas regende het toen ik er aan begon. Dat gebeurde me daar al eerder.

Ben doorgefietst en de afdaling richting Vaals gepakt. Onderweg werd ik trouwens nog ingehaald door een wielrenner in de kleren van Liquigas. Net bij het bord van 12 procent afdaling. Hij groette me en ik zei hoi terug. Vervolgens stoof de volgauto van Liquigas voorbij. Bleek dus geen wielertoerist in een teamoutfit. Zonnige foto uit Streetview:

Beneden de fiets weer omgedraaid en weer terug naar Epen. Klim 2850 meter en 103 hoogtemeters. Deze kant was wat saaier, ondanks die fraaie bocht.

In Epen heb ik mijn weg vervolgd over de Julianastraat, een klim naar Eperheide. Een geleidelijke gang omhoog van een leuke 80 hoogtemeters. Vervolgens de Loorberg afgedaald (net zo leuk als deze beklimmen) naar Slenaken. Daar stond een nieuwe onbekende voor me klaar: Schilberg. Kort, maar gemeen. Leuk dus! Hieronder het rondje:

Ik hoop dat het kaartje wat klopt. Google maakt er steeds wat anders van. Nou ja, het gaat even om het idee.