Sportieve Fietser

Ik wil wel, maar het lukt me niet echt om een fatsoenlijke blog te schrijven over alle dopingperikelen. Toch maar doen. Misschien denk ik er morgen al weer anders over. Wie weet wat dan de waarheid is. Hier gaan we. Wielrennen ligt onder een vergrootglas. Ik heb de indruk dat binnen de wielrennerij de verhoudingen behoorlijk scheef liggen. Eindelijk hebben ze De Zondebok te pakken. Via-via-verhalen die onder ede zijn verklaard lijken voor waarheid worden aangenomen.

Ik heb me altijd bewust naïef opgesteld ten opzichte van de eerlijkheid van Lance Armstrong. Niet betrapt? Dan ben je ook niet schuldig. Dat was altijd mijn insteek. Anderen denken daar anders over. Misschien hebben ze wel gelijk. Dan laat ik mogelijk afgekochte positieve controles buiten beschouwing. Dat is voor rekening van de UCI.

Ik heb altijd de indruk gehad dat Armstrong zijn sport heel professioneel benaderde. Hij trainde alleen om de Tour de France te winnen, verkende alle beklimmingen van de Ronde van Frankrijk. Nu doet iedereen dat. De hoge trapfrequentie van Armstrong was fenomenaal. De versnellingen in de bergen van de Amerikaan waren eigenlijk ongelofelijk. Zoiets zie je niet meer. In de laatste Vuelta heeft Contador vele malen aangevallen, maar hij kwam maar niet los van de concurrentie. Een heel ander beeld. In 2001 reed Armstrong iedereen de vernieling in op de Alpe d’Huez. Met daarin The Look, waarbij hij achterom kijkt naar concurrent Jan Ullrich en vervolgens gewoon wegrijdt. Op 1.06 in onderstaande video:

Ik heb het hele rapport van de USADA uitgeprint, in mijn handen gehad, maar ik ben nog niet ver gekomen, want ik moest wennen aan de toon in de eerste pagina’s. Eenrichtingsverkeer richting het doel geschreven: Armstrong moet hangen. Renners die wel betrapt zijn en al hard zijn gevallen, zoals Tyler Hamilton, zijn nu kroongetuigen. Naar hen wordt ineens serieus geluisterd. Beetje moeite mee. Maar goed, het zal allemaal wel kloppen. Voor de duidelijkheid: valsspelers moeten ‘hangen’ en worden buitengesloten van de wielersport. Alles is nu onzeker. Ik kijk uit naar het verhaal van de UCI. Dat komt maandag. UCI had Armstrong al veel eerder moeten pakken, dan was de ellende van nu waarschijnlijk minder geweest. Verder zijn er nog zaken rond Ferrari en Fuentes. En ik neem aan dat Armstrong niet alleen gaat vallen. Benieuwd welke troeven hij nog achter de hand heeft. Gelukkig speelt dit allemaal niet vlak voor de start van de 100e Tour de France. Helaas wel vlak voor de bekendmaking van de route van deze jubileumeditie.

Rabobank

Rabobank stopt ermee, en dat is jammer. Ik heb het gevoel dat het te heet onder de Rabo-voeten wordt. Ben benieuwd hoeveel successen uit de EPO-periode van deze ploeg overeind blijven. Een van de mooiste zeges was van Michael Boogerd, solo door de bergen met finish in La Plagne. Ik hoop dat we hier eerlijk naar kunnen blijven kijken: