Welke bergen moet ik nog op fietsen? Het Verlanglijstje
nov 22nd, 2012 by Silvan
Ik moet doelen hebben. Een stok achter de deur, ergens naar uit kijken. Als sportieve fietser zijn dat voor mij de bergen. Mooie, klassieke beklimmingen die ik wil overwinnen. Verplichte kost als Alpe d’Huez en Mont Ventoux heb ik achter de rug. Vorig jaar de Col de la Madeleine en Cormet de Roselend opgefietst. Lange Alpencols die naar meer smaken. Grenzen verleggen, hoge toppen, woeste rotsen, ruig landschap, slecht asfalt, tientallen kilometers klimmen, gemene haarspeldbochten, sierlijke haarspeldbochten, door de wolken en de sneeuw. Het beeld is je wel duidelijk. Welke bergen staan er nog op mijn verlanglijstje? Er zijn er nog 15 die ik zeker op mijn cv wil bijschrijven. Uiteraard niet alleen te vinden in de Alpen. Maar wel veel.
Tja, wat moet je met zo’n lijstje? Ik zie het als het soort van doel voor de komende – vele – jaren. Ik kan er zo lekker bij wegdromen. In Google Streetview alvast de mooie bochten opzoeken. Wat zijn de herkenningspunten onderweg en hoe ziet het er uit op de top? Maar wie mij een beetje kent, bij plannen maken en wegdromen blijft het niet. Waarmaken, daar gaat het om. Ik zie dit als voorpret (en ik gedachten race ik al over een Franse tolweg op weg naar het zuiden…).
Maar waarom nou juist deze 15 bergen? Sommige liggen voor de hand. Bekende cols uit de Tour en de Giro, van bijvoorbeeld minimaal 2000 meter hoogte, staan op het lijstje. Klinkende namen. Maar niet allemaal. Beklimmingen met doldwaze stijgingspercentages ga je niet terug zien. Dus geen: Monte Zoncolan, Alto de l’Angliru en Mortirolo. Gekkenwerk.
Welke bergen ik wél wil op fietsen? De komende tijd maak ik op mijn website regelmatig één van de bergen op mijn verlanglijst bekend.
Een uitdaging is prima, afzien is de bedoeling. Maar de Monte Zoncolan… Nee
Nog een keer die Zoncolan. Als het in Streetview al steil lijkt, dan weet je het. Knap dat deze fietser zijn trappers rond krijgt.
Col du Grand Colombier (13 op verlanglijst)
Ha sportieve fietser,
Een mooi lijstje zeg! Afgelopen juni/juli heb ik een groot deel van je cols beklommen door de 100cols tocht te fietsen. Van de ruim 4000 km moet ik er nog zo’n ruim 300 doen.
Je nummer 1, de Stelvio, ben ik in mei opgefietst toen ik met mijn broertje 5 dagen op de top verbleef. In het weekend dat de Giro daar finishte. De col was toen officieel nog niet open, dus erg rustig toen ik er naar boven fietste. Inderdaad ben ik het met je eens dat deze op 1 staat, hoewel die wat mij betreft de strijd aan gaat met de L’iseran .
Je nummer 2 (via de Lauteret, ook heel mooi!), 3, 4, 5, 8, 12, 13, 14 en 15 zitten in de 100cols tocht (dus als je die tocht gaat riijden pak je een groot deel van je lijst, zeker een aanrader!). De tourmalet deed ik icm de Aspin en Pyresourde (daarna overnachten voor Luchon en de volgende dag door met de Port des Bales, ook een zeer mooie en stille col). De Bonette was vooral lang, niet super zwaar. Voor mij voelde het wel pittig door de lange dag ervoor. De L’iseran is inderdaad het mooiste vanuit de zuikant. Zeker toen ik daar tegen 09:30 uur boven kwam na een overnachting in het dorp op 13 km van de top. Het was ’s morgens zo stil en de natuur erg mooi, begin juli. De Izoard was vooral mooi, en inderdaad stijl vanaf het dorp. De Aubisque is verassend mooi vanaf de andere kant, dus ook zeker een aanrader. De Grand Colombier is mij meegevallen (maar toen was ik na 3500km ondertussen ook aardig in topvorm..) maar zeker stil en mooi. De Grand Ballon moet ik ook nog doen en lijkt me ook zeker mooi. Misschien deze zomer als ik een weekje naar de Vogezen hoop te gaan. De Mont Aigoual heb ik vanaf de col du minier gedaan, na een lange maar zeker geen steile klim. Afdalen naar de Perjuret en dan naar rechts richting de volgende col.
Ik heb genoten van je verslag, zo droomde ik nog even weg naar de 100cols tocht. Je hebt het duidelijk in beeld gebracht.
Mocht je interesse hebben in mijn verslag dan kan je terecht op http://rolandolieman.blogspot.nl/
Daar heb ik een dagelijks verslag gemaakt van mijn belevenissen. En als je nog nieuwe doelen wilt stellen dan kan je daar nog wat leuke cols vinden. Zelf ben ik ook niet zo van de steile cols. Hoewel ik (vooral achteraf) genoten heb van de Birdincurutcheta en de Marie Blanque, wat echte kuitenbijters zijn. Maar ook de korte, steile cols als de Gamia en de Portet d’aspet (met een stukje 17%) waren te doen. In de Pyreneeën zitten sowieso aardig wat mooie verstopte cols, zoals die ik net noemde, maar ook bijvoorbeeld de col de soudet of de col de mente. Ook de col d’agnes is een aanrader, ook al zijn de cols daar wat minder hoog. Het grillige aspect van de Pyreneeën is ook zeer mooi. Dus kijk ook daar eens rond :) Ook Zwitserland heeft veel geheimen als het op cols aan komt. Zoals de Sustenpass of de Ofenpass.
Succes met je uitdagingen, geniet er vooral van!
Hoi Roland,
bedankt voor je uitgebreide antwoord. Heel erg leuk om te lezen. Jouw ervaringen en tips zijn van harte welkom! Ik ga je site bestuderen. ;)
Hallo,
Goed bezig! mooie verhalen/foto’s. Misschien heb je inmiddels al eens meegedaan, maar La Marmotte is iets voor jou! Kijk ook eens op mijn site. http://home.vodafonethuis.nl/w.willemsen/info.html
Veel fietsplezier toegewenst.
Gr. Willem
Hoi Willem, bedankt voor je reactie. Jij hebt ook al een aardig lijstje met bergen! Mooi hoor. La Marmotte is denk ik nog wat te zwaar voor me. Maar het zou er wel een keer van moeten komen. Het is toch dé cyclo!