Pyreneeën rit 1: Gepruts in de afdaling
jun 20th, 2016 by Silvan
Als er een prijs is voor de slechtste afdaler dan zou ik er zeker voor in aanmerking komen. Mijn eerste meters op de fiets in de Pyreneeën gingen vandaag direct flink omlaag, 8 tot 9 procent. En dat was wennen. Deze eerste ritging naar Lac de Cap-de-Long en Lac d’Aumar, een combinatie die bekend staat als Route des Lacs. Maar voordat er eindelijk geklommen kon worden, eerst naar beneden vanaf ons vakantiehuis in Azet. Dit dorp ligt op de helft van de Col d’Azet, dit jaar ook opgenomen in de Tour de France. Het belooft een mooie dag te worden, maar bij vertrek – even na achten – is het nog maar een paar graden boven nul. En dan is het koud afdalen.
Kick
Winterhandschoenen, windjack en beenstukken aan. Het gaat me veel te snel en ik knijp voortdurend in de remmen. Hopeloos. Ik stop een paar keer om de remrubbers en de velgen wat rust te gunnen. En dat al na een paar kilometer. Het laatste stuk tot het dal is minder steil en gaat dus beter. Klimmen maar! De beklimming naar Lac de Cap-de-Long staat op mijn verlanglijstje van 25 en maakt dat helemaal waar. Wat een meesterlijk exemplaar! Watervallen, een wilde beek en een geweldig zicht op besneeuwde toppen. Onderweg twee setjes met compacte haarspeldbochten. Al zigzaggend tussen het loslopend vee door – volgens mij zijn het schapen, maar ik ben natuurlijk geen Freek Vonk – wat een kick!
Zodra Lac d’Orédon in beeld komt krijg je ook zicht op de stuwdam van Lac de Cap-de-Long. Imposant. Het klimmen gaat trouwens niet geweldig, eigenlijk precies wat je mag verwachten van een eerste bergrit. Na een afdaling van een paar kilometer (leek ook nergens op) is het de beurt aan Lac d’Aumar. Weinig auto’s onderweg vanwege het tolpoortje onderaan deze klim. Een zware kluif trouwens, lange stukken asfalt steil omhoog. Moeilijk om je te sparen voor de komende acht ritten.
‘Vergeten’ klim
Na de top nog even door dalen naar Lac d’Aubert. De afdaling van Lac d’Aumar gaat al iets beter ondanks de hoge percentages. Tot slot weer omhoog naar Azet. Eigenlijk in de voorbereiding wonderbaarlijk genoeg amper bij stil gestaan, want je krijgt het niet cadeau: 5,6 kilometer klimwerk met 320 hoogtemeters. Na ruim 4,5 uren weer ’thuis’. Morgen etappe 2.
Geef een antwoord