Sportieve Fietser

Na 8 maanden alleen maar gefocust te zijn op Alpe d’HuZes, is het nu tijd om de pijlen te richten op het doel van deze zomer: fietsen in de Zwitserse Alpen. Zoals elke zomer heb ik 4 ritten uitgestippeld. Hierin fiets ik 6 of 7 verschillende beklimmingen. Allemaal buitencategorie. We slaan ons kamp op in Innertkirchen. Dit is qua locatie een fietswalhalla. Hier begin je aan deze vier beklimmingen: Grosse Scheidegg, Sustenpass, Engstlensee en de Grimselpass (Oberaarsee). Een snoepwinkel voor wielrenners!

Rit 1: Grosse Scheidegg

Ik vind het altijd prettig om tijdens de zomervakantie te beginnen met een korte rit, in dit geval met 1 klim: Grosse Scheidegg. Dan heb je het over ongeveer 16 kilometer echt klimmen met een gemiddelde van 7.8 procent. De laatste 5 kilometer trap je gemiddeld bijna 10 procent weg. De top haalt net de 2000 meter niet. Het decor van Grosse Scheidegg schijnt uniek te zijn. Overweldigende natuur, met de hoogste Zwitserse Alpentoppen in de buurt. Vanaf de camping fiets je binnen 3 kilometer al op deze klim.
-> 38 kilometer en 1600 hoogtemeters

De top van Grosse Scheidegg

Rit 2: Sustenpass (en Engstlensee)

De volgende geweldenaar is de Sustenpass. Deze beklimming start bijna vanuit de tent. Onregelmatigheid troef over 28 kilometer met 1600 hoogtemeters. Een hele kluif waarbij je onderweg – en dan met name in het tweede deel van de klim – wordt verwend met tunnels. Verlichting mee dus. Op de top draai ik de fiets weer om voor de afdaling. Het was de bedoeling om na 24 kilometer afdalen de afslag te pakken naar Engstlensee. De weg naar dit meer staat op de BIG-lijst en kent een loodzwaar slot met 5 kilometer à 10 procent. Ik twijfel nog even of ik dat ga doen.

-> 56 kilometer en 2143 hoogtemeters of 82 kilometer en 3230 hoogtemeters

Drie tunnels onderbreken op de satellietbeelden de weg naar de Sustenpass

Rit 3: Grimselpass – Oberaarsee

Weer vanaf de camping direct klimmen geblazen! Na zo’n 27 kilometer wacht pas de top van de Grimselpass. Weer een joekel van een Alpenpas in een waanzinnige omgeving. Erg onregelmatig met een gemiddeld stijgingspercentage van 5.8. Meerdere tunnels, waarvan je er enkele kunt omzeilen. Ik laat het me ook maar vertellen en ga het zelf ervaren. Om deze beklimming als BIG te claimen moet je doorfietsen naar Oberaarsee. Een kilometer of 6. Niet zwaar, wel mooi. Daarna weer dezelfde weg terug.
-> 65 kilometer en 2035 hoogtemeters

De beloning bij Oberaarsee

Rit 4: Nufenenpass, Passo del San Gottardo, Furkapass, Grimselpass

De koninginnerit van Zwiterland met daarin de klassieke loop: Nufenen, Gotthard en Furka. Plus nog een stuk Grimselpas. De Gotthardpass (of Passo del San Gottardo) is een beklimming van mijn bucketlist. Deze col heeft een soort van klinkers als wegdek. De klim wordt ook wel Via Tremola genoemd. Voor deze rit moet ik nog wel mijn vrouw heeel lief aankijken, want zij moet me eigenlijk afzetten in Ulrichen. Daar begint de Nufenenpass. Een loodzware opgave naar een hoogte van 2480 meter. Na een lange afdaling sla ik Airolo af naar de Gotthardpass. Vervolgens lang afdalen om in Hospental aan de Furkapass te beginnen. Vanaf Hospental is dat nog 18 kilometer. Als ik alle ervaringen mag geloven is dit een van de allermooiste fietsrondjes in de bergen die er is. Tot slot nog 6 kilometer Grimselpass (met waanzinnige uitzichten!). Hopelijk kan ik daar worden opgepikt. Of ik daal af naar de camping.
-> 91 kilometer en 3953 hoogtemeters of 120 kilometer en 4051 hoogtemeters

Het bijzondere wegdek van de Passo del San Gottardo