Sportieve Fietser

Nadat we vorig jaar op onze heenreis naar Zwitserland overnachtten in een prima hotel in het Zwarte Woud, kreeg ik meteen zin om in dat middelgebergte eens een zomervakantie door te brengen. Omdat het ook een uitstekende bestemming is voor een gezin – en dat kreeg dit jaar de voorrang na het fietsgeweld van 2018 – reizen we deze zomer af naar het Schwarzwald. We slaan onze tent op, centraal aan de oostkant van de echte toppen. Het hoge Zwarte Woud, nabij de Feldberg van dik 1400 meter hoog, is te ver weg van onze basis, maar dat geeft niks. Ik heb er nog nooit gefietst, dus alles is nog nieuw voor mij! Het enige lastige is het gemis van Google Streetview in Duitsland. Ik heb me beperkt tot de wat gangbare wegen, om verrassingen zoals in de Vogezen te voorkomen.

Zoals elke zomer heb ik 4 ritten in de planning. De belangrijkste rit is die met 3 beklimmingen van de BIG-lijst, maar daarvoor eerste 2 tochtjes om er even in te komen.

Rit 1:
57 km – 1106 hoogtemeters
Onze camping ligt op een heuvel dus eerst wat afdalen naar Freudenstadt. Na die plaats heb ik de eerste 200 hoogtemeters te pakken aan een – volgens mij – naamloze beklimming. Dan wordt het leuk. Ik daal af naar Bad-Rippeldsau, waar de klim naar de Alexanderschanze begint. Daarbij zitten 3 achtereenvolgende kilometers in van gemiddeld 8 procent. Fiets omdraaien en via de B500 afdalen en langs een andere kant van Freudenstadt weer naar de camping

Rit 2:
66km – 1381 hoogtemeters
Deze tocht gaat niet door het hogere Zwarte Woud, maar blijft in het gebied waar de toppen vaak tussen de 600 en 700 meter hoogte liggen. Speurend op de kaart heb ik zoveel mogelijk klimmetjes – veelal met 1 of 2 haarspeldbochten – in deze rit gepropt: 6 stuks. Dit is echt een rit waar ik naar uitkijk. Lekker draaien en keren. En klimmen dus!

Rit 3 (Koninginnerit):
110km – 2912 hoogtemeters
Een echte serieuze rit, qua cijfers vergelijkbaar met een knappe rit in het hooggebergte. Centraal staan 3 beklimming van de BIG-lijst: Löcherbergwasen, Schliffkopf en Hornisgrinde. Om niet te lang van ‘huis’ te zijn, wil ik starten aan de voet van de eerste beklimming en niet vanaf de camping. In Löcherberg begin ik aan Löcherbergwasen. Hiervan ligt de top op 657 meter hoogte. De klim is 3.5 kilometer. Met gemiddeld 9.2 procent. Meteen warmdraaien dus! Op de top de fiets omdraaien, afdalen en koers richting Oppenau. Vanuit die plaats klim ik naar Schliffkopf met een hoogte van 1038 meter. Het stuk tot de Schwarzenwald Hochstrasse is het echte klimmen: 10 kilometer met gemiddeld 6.8 procent. Let op: de steilste 5 achtereenvolgende kilometers zijn gemiddeld 9.2 procent. Daarna daal ik af naar Kappelrodeck waar ik aan de klim naar de Hornisgrinde begin. Dit is de hoogste top in dit deel van het Zwarte Woud: 1136 meter. Deze klim is goed voor 937 hoogtemeters: 18.9 kilometer met 5 procent gemiddeld. Vooral de slotkilometers zijn mooi, omdat je dan geen last meer hebt van de drukke Schwarzwald Hochstrasse. De afdaling gaat via Obertal en Klosterreichenbach, waarna je nog Igelsberg meepakt. Dat is nog 4 kilometer klimmen à 6.1 procent gemiddeld. Een setje goede benen lijkt me geen overbodige luxe…!

Rit 4: 
57km – 1064 hoogtemeters
In een bescheiden afsluitende rit toch nog dik 1000 hoogtemeters. De Igelsberg pak ik deze keer van de oostkant, waarna ik richting Huzenbach fiets. Vóór dat dorp is een afslag naar Seewald, een klim van 4 kilometer à 7.2 procent gemiddeld. Ik daal vervolgens af naar Erzgrube en maak een rondje om het meer Nagoldtalperre. In dat rondje op papier fraai bochtenwerk en twee korte beklimmingen. Daarna: uitfietsen naar de camping.