Sportieve Fietser

De laatste en vierde rit door het Zwarte Woud is de kortste van deze vakantie en ik heb me voorgenomen om eens flink door te trappen. Vanaf de camping gaat het over ‘de grote weg’ weer rap naar beneden. Als snel mag ik verder op een kleinere weg door Hallwangen. Vanaf hier loopt de weg trapsgewijs wat op. Die telt als de eerste klim, maar het stelt nog niet veel voor. Je komt op “de top” van de Igelsberg. En de afdaling hiervan is wel heerlijk en snel, die kant beklom ik een paar dagen daarvoor. Daarna volgt een prima stuk vlak naar de voet van dé klim van de dag naar Seewald: dik 3 kilometer klimmen à 9 procent. De problemen met mijn versnellingen zijn niet opgelost, dus het lichtste verzet zit er niet in. Geen ramp, want ik wilde toch doorpakken. Mijn snelheid mag van mij niet onder de 10 kilometer per uur zakken, dat is voor mij al heel wat. Het is deze dag boven de 30 graden maar ik heb daar geen last van. Het gaat prima en ik krijg de pedalen goed rond. Op het Strava-segment van deze klim van 3.4 kilometer fiets ik gemiddeld 10.8 kilometer per uur. Er is niet echt een top van de klim. Je hebt in (dit deel van) het Zwarte Woud helaas niet de beleving die je ervaart bij de cols in de Franse Vogezen. 

Rondom het stuwmeer Nagoldtalsperre

Na het dorp Seewald daal ik af door het bos. Prima asfalt weer, genieten. Ik passeer een grote houtzagerij en daal lichtjes verder naar het Nagoldtalsperre, een stuwmeer. Voordat ik ook maar iets van water te zien krijg, draai ik alweer omhoog het bos in. Mooie weg! Weer gelijkmatig 9 procent. De afdaling is ook geweldig. Het is hier heel rustig met verkeer. Vervolgens fiets ik langs het stuwmeer, waar veel mensen verkoeling zoeken.

Als ik het hele meer zo’n beetje heb gezien, sla ik linksaf voor het toetje. Volgens het bord gaat de weg met 16% omhoog. Steil is het deze keer ook echt. Uiteindelijk niet echt mijn ding. Maar een rustige weg door het is nooit verkeerd. Vanaf de top gaat het op en af naar de camping in Dornstetten.