Sportieve Fietser

Na de laatste dag van mei stond de kilometerteller van die maand op 1044. Niet eerder fietste ik zoveel in een maand. Ik heb dit jaar nu 4044 kilometer gefietst en heb mijn doel om 4000 kilometer te fietsen vóór 1 juni heb ik gehaald. De Pyreneeën komen nu rap dichterbij. Over drie weken heb ik de eerste drie bergritten er al op zitten. Nog twee weekjes trainen om de puntjes op de i te zetten. Continue Reading »

Mijn twaalfde Fietselfstedentocht was een van de mooiere. Tot Dronrijp op reserve gefietst. Daarna steeds verder de gaskraan opengedraaid. Wat een kracht in de benen. Na de tussenstop in Bolsward werd het rap rustig op de weg. Het stuk naar Stavoren ging heel snel, in een mooie groep. Bij Mirns viel mijn stempelkaart op de grond, waarna ik in m’n eentje de achtervolging moest inzetten op de groep waar ik bij fietste. Op het klif, tegen de wind in, reed ik naar de anderen toe. Waarna ik nog even de bergprijs pakte op het Roode Klif. Na de laatste tijdcontrole in Stavoren: een lange sprint naar Bolsward. Mooi! Continue Reading »

Met duizend trainingskilometers in april was deze maand een succes in de voorbereiding op de trip naar de Pyreneeën. Na april stond de kilometerteller van 2016 precies op 3000. Nog duizend te gaan om voor juni de beoogde trainingskilometers in de benen te hebben. Dat betekent drie à vier keer in de week fietsen, 250 kilometer per week. De laatste weken in juni zijn bonus in de voorbereiding. Continue Reading »

Een paar dagen voor mijn godfatherperikelen in het Vijlenerbos reed ik een klein rondje door Limburg. Drie beklimmingen stonden op het menu: Cauberg, Loorberg en de Keutenberg. Ik had een rustige route bedacht gezien de verwachte zware inspanning later in de week. Op het stuur mijn nieuwe Garmin Edge 810. Mijn route, gemaakt met MapMyRide, had ik gedownload als gpx-bestand en deze op mijn Garmin gezet. In Limburg voor het eerst precies de route gefietst die ik wilde fietsen. Voorgaande jaren stond ik vaak stil om te kijken waar ik ook al weer naartoe moest. Eerst nog een route op papier, later via Google Maps op de telefoon. Dat hoeft dus niet meer. Continue Reading »

Een saaie Amstel Gold Race, waarbij je eigenlijk alleen de laatste beklimming van de Cauberg hoeft te kijken. Elk jaar hoor je deze kritiek weer. Columnist, journalist en wielrenner Thijs Zonneveld heeft genoeg ideeën die de enige Nederlandse klassieker weer spannender zouden kunnen maken en profrenner Bram Tankink wil wel graag een nieuw, spannender parcours op papier zetten. Omdat ik routes maken ook leuk vind, geef ik hieronder een suggestie voor een nieuwe finale van de Amstel Gold Race.

@thijszonneveld kunnen ook het parcours van #AGR eens goed onder de loep nemen. Kan zo een parcours uittekenen die veel spectaculairder is.

— Bram Tankink (@bramtankink) April 22, 2016

 
Continue Reading »

Op de fiets heb ik gelukkig vaak goede benen. Daar kom ik meestal snel achter, na een paar kilometer. Heel soms zijn de benen super. Afgelopen donderdag was zo’n dag. Ik fietste 25 keer naar de top van Vijlenerbos in Limburg en mag me nu godfather noemen van deze beklimming. Vijlenerbos staat ook wel bekend als Camerig-West. De omstandigheden waren ideaal: zon, 20 graden en amper wind. Eigenlijk was ik van plan op dinsdag een dagje Vijlenerbos te doen, maar de juiste motivatie ontbrak. Ik had zin in een kort rondje. En dat heb ik maar gedaan. Achteraf een prima keuze, want ik tankte niet alleen zelfvertrouwen, tijdens de eerste beklimming op donderdag voelde ik het al: de benen zijn echt super. Macht. Continue Reading »

Het programma voor de Pyreneeën is achter de schermen de afgelopen maanden flink op de schop gegaan. En, ik had er een hele goede reden voor. Want: er is een tweede kleine sportieve fietser op komst! Of een kleine #iklijkwelgek, dat kan natuurlijk ook. Met een tent door de Pyreneeën trekken lijkt me verre van wenselijk voor mijn vrouw. Ik moet er niet aan denken dat ik lekker aan het fietsen ben terwijl mijn echtgenote met een tent staat te hannesen. Of dat ze op zo’n matje slaapt. Hoewel ik net mijn route definitief had vastgesteld, had ik al gauw de boel omgegooid. Wat is nu de opzet? Continue Reading »

Daar sta ik dan op een nagenoeg verlaten parkeerterrein bovenop de Posbank. Vrijdagochtend, iets na tienen en net dik anderhalf uur in de auto gezeten. Er is mooi weer voorspeld – weercijfer 10 – en dat komt allemaal uit. Zonovergoten. Mijn auto krijgt dan ook al snel gezelschap op het parkeerterrein. Het terras van Paviljoen De Posbank loopt vol en blijft vol. Ik heb er goed en vaak zicht op, want ik rijd er op de racefiets 50 keer langs. Terwijl gasten op het terras koffie drinken, ben ik bezig om mijn derde godfatherschap binnen te halen: 25 keer op één dag de Posbank op fietsen. Deze klim in Nationaal Park Veluwezoom is een van de tien beklimmingen van de superlijst van BIG Cycling. Eerder werd ik al godfather van het Drielandenpunt en de Keutenberg. Nu dus de Posbank. Eigenlijk een generale repetitie voor een andere godfatherpoging, over een paar weken in Limburg: Vijlenerbos. En dat weer ter voorbereiding op het avontuur in de Pyreneeën. Continue Reading »