Sportieve Fietser

Sorry, toch nog een wijziging in de route door de Pyreneeën. Etappe 7 gaat een beetje op de schop. Ik start in Luz-Saint-Sauveur om de Col du Tourmalet te beklimmen. Op de top de fiets omdraaien en afdalen. Vervolgens door naar Col de Tramassel, een paar bochten boven Hautacam. Beide beklimmingen stonden al op het programma. Nieuw is de keuze voor de oostkant van de Tourmalet in plaats van de westkant. Deze verandering is mogelijk door op de rustdag, tussen de zesde en zevende etappe, met de auto de transfer te maken naar de westkant van de Tourmalet (over Hourquette d’Ancizan en de Tourmalet). Continue Reading »

De derde Godfather-titel is nog niet eens binnen of ik heb al het plan voor Godfather IV: Vijlenerbos. Deze klim in Zuid-Limburg telt 150 hoogtemeters per keer, vanuit het westen nabij Epen. En dat 25 maal op 1 dag om jezelf Godfather te mogen noemen van Vijlenerbos. Ter info: je kunt van 10 beklimmingen in Nederland godfather worden, hier de lijst van Challenge-BIG. Er zijn natuurlijk maar drie Godfather-films, maar wel duizend beklimmingen waarvan je Godfather kunt worden! Continue Reading »

Goed overwinteren was voor mij niet eerder zo belangrijk als nu. Over 7 maanden wachten er 27 beklimmingen op mij in de Pyreneeën. Uitgesmeerd over 9 dagen fietsen van zo’n 100 kilometer per dag. Serieus aan de bak dus! Ik kijk nu vooral op tegen de dagafstanden. Afgelopen jaar fietste ik maar 1 keer boven de 100 kilometer. Nou viel het eerste halve jaar ook in het water door het vele ziek zijn. En gezien de doelen in de zomervakantie: de Galibier en L’Iseran had ik ook niet per se de inhoud van 100-plussers nodig. In de Pyreneeën straks wel. Dag in, dag uit. Continue Reading »

Dat gaat mij te ver: een aparte stapel fietskleding in mijn (helft van de) klerenkast. Dat dacht ik tenminste toen een fietskennis dit toekomstbeeld schetste in 2009. Ik was net weer begonnen met fietsen en zou immers alleen de Alpe d’Huez bedwingen. Nou ja, een poging doen, want ik was er nog niet van overtuigd dat ik de top zou halen. Mijn fietsgarderobe bestond uit het setje van evenement op de Nederlandse berg: een broek en een shirt. Verder had ik twee ondershirts, voor de winter (al begon ik pas eind februari met trainen) en de zomer. Ik had nog een lange broek en een winterjas. Niet teveel investeren voor deze eenmalige uitspatting. Continue Reading »

De route door de Pyreneeën krijgt steeds meer een definitieve vorm. In de vierde etappe heb ik de Col du Portillon geschrapt om toch de noordkant van de Port de Balès te kunnen doen. Waarom? Het knaagde nog steeds wel een beetje dat ik de noordkant van de Balès niet kon doen. Noord kan wel, maar dat gaat ten koste van de Portillon, anders wordt de rit te lang. Waarom toch veranderen? Ik heb onlangs aan Michiel van CyclingCols.com gevraagd via Twitter, terwijl hij in de Pyreneeën verbleef, wat hij vindt van mijn etappeschema voor de Pyreneeën. Continue Reading »

Het trieste herfstweer van zondag heb ik maar aangegrepen om mijn debuut te maken op een mountainbike. Ik had echt zin om met de geleende fiets – met optie tot koop – een leuk rondje te maken. Even over paden waar ik normaal gesproken niet kom met mijn racefiets: smalle fietsstroken, wildroosters, bruggetjes. Gekkenhuis! Die bruggetjes heb ik maar even rustig gepakt, want ze waren spekglad. Dan heb je ook niks aan die dikke banden. Continue Reading »

Mag ik van jou de Col d’Aspin? En de Hourquette d’Ancizan? De vijfde etappe in het Pyreneeën-project heeft goede zaken gedaan tijdens een kwartetspel met etappe 6, dat op het eind van het spel terugkwam door Pla d’Adet af te pakken… Waar gaat dit over hoor ik jou, beste lezer, denken… Nou, ik heb wat beklimmingen van de vijfde en zesde etappe van mijn tocht door de Pyreneeën geruild. Hierdoor is de vijfde etappe zwaarder geworden en de zesde etappe wat minder zwaar. Op papier in ieder geval. Continue Reading »

Na een tijdje wikken en wegen, heb ik de derde etappe door de Pyreneeën iets veranderd. Hierdoor verdwijnt Col de Portech uit de route. Deze kleine klim maakt plaats voor de meer bekende Col de la Core. De Col de la Core spreekt me toch meer aan en schijnt ook mooier te zijn dan de Col de Portech en de ‘naamloze’ col daarvoor. Continue Reading »