Nadat we vorig jaar op onze heenreis naar Zwitserland overnachtten in een prima hotel in het Zwarte Woud, kreeg ik meteen zin om in dat middelgebergte eens een zomervakantie door te brengen. Omdat het ook een uitstekende bestemming is voor een gezin – en dat kreeg dit jaar de voorrang na het fietsgeweld van 2018 – reizen we deze zomer af naar het Schwarzwald. We slaan onze tent op, centraal aan de oostkant van de echte toppen. Het hoge Zwarte Woud, nabij de Feldberg van dik 1400 meter hoog, is te ver weg van onze basis, maar dat geeft niks. Ik heb er nog nooit gefietst, dus alles is nog nieuw voor mij! Het enige lastige is het gemis van Google Streetview in Duitsland. Ik heb me beperkt tot de wat gangbare wegen, om verrassingen zoals in de Vogezen te voorkomen. Continue Reading »
Posted in Voorbeschouwing | No Comments »
Omdat de trip naar Limburg zomaar op ons pad kwam, had ik maar een paar weken om een fietsactiviteit te bedenken (normaal heb ik wat meer tijd nodig…). Met Eijsden als basis zou een heen-en-weer Redoute kunnen, een zevende godfather, een rondje Strava-segmenten rammen of gewoon een nieuweweggetjesroute. Maar de gedachte aan een zevende godfather liet me niet meer los. In Limburg had ik nog 3 te gaan (de laatste is de Oude Holleweg tussen Beek en Berg en Dal): Oude Huls, Gulperberg en Eyserbosweg. Mijn oog viel op de laatstgenoemde.
Continue Reading »
Posted in Verslagje | No Comments »
Als ik een to do-lijst maak, schrijf ik altijd minimaal net zoveel kleine taakjes op als grote klussen. Het liefst begin ik met een lijstje als ik net een taak heb afgerond. Deze schrijf ik óók op, om em vervolgens direct door te strepen. Een beetje koekoek, ik weet het. Die kleine klusjes heb je snel af en voordat je het weet ben je al halverwege je to do-lijst. Ik houd mezelf dan wat voor de gek, maar vreemd genoeg werkt dat bij mij wel. Leuk, maar wat heeft dat met de sportieve fietser te maken? Een Nieuw Lijstje. Want, zoals veel fietsers – en waarschijnlijk andere sporters – weten, je blijft doelen stellen en wensen houden. Continue Reading »
Posted in Voorbeschouwing | No Comments »
Tijdens het fietsen heb je genoeg tijd om ergens over na te denken. Zinnige en onzinnige dingen. Afgelopen zomer vroeg ik me tijdens een rit door de Zwitserse bergen af in welke shirts ik meestal in de bergen fiets. Hoewel dit vrij onzinnig is, heb ik het toch maar even uitgezocht. Continue Reading »
Posted in De Fiets en ik | No Comments »
Een pijnlijke knie eindigde 4 jaar geleden mijn tweede poging om hardlopend de winter door te komen. De eerste keer was dat ook al de spelbreker. Deze winter probeer ik nog een keer te overwinteren met mijn oude liefde: hardlopen. In de hoop knieklachten te voorkomen heb ik mijn versleten hardloopschoenen ingeruild voor een nieuw stel. Dan kan het daar in ieder geval niet aan liggen. Continue Reading »
Posted in De Fiets en ik | No Comments »
De konginnerit van de zomervakantie in Zwitserland ging over 3 Alpenreuzen: Nufenenpass, Gotthardpass en de Furkapass. Dit zijn echt grote namen met toppen boven de 2100 meter hoogte. Als het zou uitkomen (oftewel: als de benen nog wat over hadden) dan kon ik na de afdaling van de Furkapass vanaf Gletsch nog 6 kilometer klimmen naar de top van de Grimselpass. Dat zou het iets makkelijker maken voor mijn vrouw die zo lief was om me aan de voet van de Nufenen af te zetten. En dus weer op te halen. Het werd een mooie, zware, hobbelige en natte dag… Continue Reading »
Posted in Verslagje | No Comments »
Ik kijk naar de motorrijder die net naast me is komen staan. We staan op zo’n 1800 meter hoogte, een paar kilometer onder de top van de Sustenpass. We wachten voor een rood verkeerslicht vanwege werkzaamheden. Voor ons staan nog twee motorrijders. Deze derde motorrijder is een beetje naast me gaan staan. We zitten in de afdaling en hij rijdt straks vast meteen voor me weg. De man op de motor is groot, indrukwekkend. We glimlachen niet naar elkaar, geen vriendelijk knikje of iets dergelijks. Wij staan hier gewoon cool te zijn op deze wonderschone bergpas in de Alpen. Waar we net snel zijn afgedaald en we straks weer vrolijk verder afzakken naar het dal. Ik maak een mental image. Een foto in mijn geheugen. Dit moment, dit gevoel wil ik niet vergeten. Dit is precies hoe het fietsen in de bergen moet zijn. Continue Reading »
Posted in Verslagje | No Comments »
De naam Grimselpass klinkt wat onheilspellend en met ruim 26 kilometer klimwerk voor de boeg kun je maar beter op je hoede zijn. Een dag voor mijn fietsbeklimming reden we met de auto omhoog. Daar word je al vrolijk van. Al rijdt er wel erg veel verkeer. Het is niet alleen een walhalla voor fietsers, natuurlijk ook voor motorrijders, de cabrio’s en mensen die er hun Porsche 901 of Ferrari Testarossa moet uitlaten. Accepteer het, het is echt de moeite waard! Continue Reading »
Posted in Verslagje | No Comments »