Sportieve Fietser

Misschien wel de allermooiste beklimming die er is, zeggen veel fietsers. En volgens de campingfietser in ieder geval dé mooiste beklimming van dit deel van Zwitserland. We verblijven in Innertkirchen, aan de voet van de Grimselpass, Sustenpass, Engstlensee en Grosse Scheidegg. Een walhalla. Die laatste klim, dat zou dan de mooiste moeten zijn. Tijdens mijn eerste vakantierit ga ik daar meteen maar aan beginnen. Na hooguit een kilometer buiten Innertkirchen fiets je al bergop. Dit voorproefje van 1,5 kilometer is gemiddeld zo’n 4,5 procent. Iets na de top sla je linksaf naar Schwarzwaldalp. Je fietst meteen in een andere omgeving en kunt direct echt aan de bak. Heerlijk! Continue Reading »

Na 8 maanden alleen maar gefocust te zijn op Alpe d’HuZes, is het nu tijd om de pijlen te richten op het doel van deze zomer: fietsen in de Zwitserse Alpen. Zoals elke zomer heb ik 4 ritten uitgestippeld. Hierin fiets ik 6 of 7 verschillende beklimmingen. Allemaal buitencategorie. We slaan ons kamp op in Innertkirchen. Dit is qua locatie een fietswalhalla. Hier begin je aan deze vier beklimmingen: Grosse Scheidegg, Sustenpass, Engstlensee en de Grimselpass (Oberaarsee). Een snoepwinkel voor wielrenners! Continue Reading »

Om de benen nog even los te fietsen voor Alpe d’HuZes heb ik thuis lange tijd gezocht rondom Le Bourg-d’Oisans naar een geschikte beklimming. Eentje waarbij je niet diep hoeft te gaan. Sterker nog: ik wilde geen enkele vermoeidheid oplopen. Maar wél wilde ik een paar kilometer echt klimmen. Nadat ik eindelijk een rondje had uitgestippeld met de Col d’Ornon als oefenklim, kregen we een andere hotel toegewezen. Uiteindelijk pakte dit geweldig uit. Continue Reading »

Foto: Guido Bosland

En daar sta ik dan in de regen, koud te worden. Ergens in een straat van Le Bourg-d’Oisans, rond een uur of vier ’s nachts (of in de vroege ochtend als je glas halfvol is). Het zijn precies de omstandigheden waar ik voor vreesde op de dag van Alpe d’HuZes. Helemaal nadat de twee voorgaande dagen in de Franse Alpen verrassend fraai waren. Eerder die nacht ging om 2.30 uur de wekker en zat ik met mijn teamgenoten en andere fietsers om 3.00 uur aan het ontbijt in Hotel Au Bon Accueil. Brood en een pannenkoek met stroop. De banaan die ik meenam weet ik er voor de start ook nog in te proppen. Pim van Wielerbus.nl brengt ons naar ‘Bourg’. Als hij niet verder mag met de bus, stappen we uit en fietsen we de aangewezen route over de natte en vaak donkere weggetjes op weg naar de startzone. Continue Reading »

Voor mijn zesde titel als godfather bij BIG Cycling fietste ik op 6 mei 25 keer de Italiaanseweg op. Op papier is dit de makkelijkste van de 10 Nederlandse BIG’s. En zo voelde het ook. Maar cadeau krijg je het godfatherschap nooit. De beklimming op de stuwwal in de buurt van Doorwerth en Heveadorp bestaat vrijwel geheel uit klinkers. Een paar flinke hobbels en veel zand in de bochten maakte het lastig. Het pad door het bos is vrij smal en het was op mijn fietsdag erg druk vanwege het mooie weer. Veel mensen die de hond uitlaten en mountainbikers die afdalen. Ik heb de weg niet afgedaald, zoals ik normaal wel doe bij een godfather-poging. Ik had een rondje bedacht van 4.3 kilometer waarbij de afdaling via Heveadorp gaat. Continue Reading »

Over een maand fiets ik zes keer de Alpe d’Huez op. Daar heb ik dan 8 maanden naar toe geleefd. Ik heb er heel veel tijd en energie in gestoken. Veel meer dan ik normaal doe voor fietsdoelen in de zomer. Misschien nog wel meer dan voor mijn avontuur in de Pyreneeën. Het besef dat ik alles doe voor die ene dag maakt me soms wel wat zenuwachtig, onrustig. Naast geld inzamelen voor de strijd tegen kanker ga ik ook de sportieve uitdaging aan van 6 beklimmingen. Ik heb geprobeerd me zo goed mogelijk voor te bereiden om zes keer achter elkaar een beklimming uit de buitencategorie op te fietsen. Dat het niet lukt, door welke reden dan ook… Continue Reading »

In aanloop naar Alpe d’HuZes is het behalen van de zesde godfather-titel een leuke training. Op het programma staat de Italiaanseweg nabij Doorwerth. Op papier is dit de eenvoudigste van de 10 potentiële godfather-beklimmingen in Nederland. De moeilijkheidsgraad zit em in het wegdek, geen asfalt, maar klinkers. Het pad is ook wat smal, dus ik wil niet dezelfde route afdalen. Het wordt daarom een rondje van 4.5 kilometer met daarin steeds de klim van de Italiaanseweg. Ik moet deze helling 25 keer afleggen om bij BIG Cycling godfather te worden. BIG Cycling heeft 1000 beklimmingen geselecteerd als de mooiste van Europa. Tien hiervan vind je in Nederland. Van de helft mag ik me al godfather noemen: Drielandenpunt, Posbank, Keutenberg, Vijlenerbos en de Cauberg.

Voorovergebogen boven de wc-pot. Klaar om over te geven. Maar er komt niks. Even daarvoor stond ik te tollen bij een vergadering op mijn werk. Ik voelde me met de minuut beroerder en moest denken aan onze zoon die de dag ervoor al 3 keer had overgegeven. Mij wachtte hetzelfde scenario en ik zag mijn voorbereiding op Alpe d’HuZes al een dikke deuk oplopen. Het liep ietwat anders, de schade viel achteraf mee. Continue Reading »