Sportieve Fietser

Voor de vijfde keer ben ik godfather van een beklimming geworden bij BIG Cycling. Deze keer heb ik hiervoor 25 keer de Cauberg op en af gefietst. Na deze klassieke helling in Valkenburg mag ik me nu van de helft van de Nederlandse ‘BIGS’ godfather noemen. Jeuj! Eerder pakte ik al 25 keer op een dag: Drielandenpunt (Vaalserberg), Keutenberg, Posbank, en Vijlenerbos (Camerig). Continue Reading »

Als opwarmer voor mijn godfather-poging op de Cauberg fietste ik tijdens ons jaarlijkse verblijf in Limburg eerst een kort rondje. Ik had thuis een route gemaakt van ruim 44 kilometer. Uiteindelijk werden het er 50, omdat ik het traject per ongeluk over een onverharde weg had geleid. Dus, even een stuk om fietsen om weer op de juiste weg te komen. Mijn fietservaring in Limburg en de kaart van de Garmin kwamen goed van pas! Continue Reading »

Dit is een beetje een rare: 18 kilometer klimmen, waarvan de laatste 8 onverhard. Met een stijgingspercentage van boven de 9 procent! Dat is zeer serieuze kost. Enige geluk is dat dit een gelijkmatig klim is, er zijn geen vlakke stukken of korte afdalingen die nog hogere percentages verbloemen. Eerlijk is eerlijk, ik had mezelf voorgenomen om geen beklimmingen op mijn verlanglijstje te zetten waarin je kilometers lang over een onverharde weg moet fietsen. Toch is het soms goed om uitzonderingen te maken. Dit is er een van. De combinatie van het gelijkmatige, hoge stijgingspercentage, de prachtige route door het bos en de indrukwekkende finale brengt deze beklimming in Italië op mijn bucketlist. Nummer 28 van mijn verlanglijst: Colle delle Finestre. Continue Reading »

Ik moest er altijd wat om gniffelen, zo’n groepje fietsende mannen dat op zondagochtend de stad komt binnen fietsen. Hun rit zit er overduidelijk op. Aan hun warme kleren te zien, zijn ze vroeg vertrokken. Ik, net buiten in mijn ‘lente-outfit’ begreep daar helemaal niks van. Waarom wachten ze nou niet even een paar uur, dat scheelt je een handvol graden. Misschien meer. Ik weet nu wel beter. Ik ben waarschijnlijk inmiddels net zo oud als die mannen toen in 2009, 2010. Zelf heb ik nu twee kinderen en dan is het zoeken naar trainingsuurtjes. Ik wil niet de hele zondagmiddag op de fiets zitten, na een fulltime werkweek waarin ik mijn kinderen te weinig heb gezien. Nu ik wat meer uren wil draaien op mijn racefiets zoek ik naar ‘loze’ uurtjes. En dan kom ik uit op zondagochtend… Net zoals dat groepje fietsers. Continue Reading »

Onze jaarlijks bezoek aan Limburg staat weer op de agenda, dus hoog tijd om weer de stoute Godfather-schoenen aan te trekken. Deze keer is de Cauberg aan de beurt. Godfather… je weet wel: 25 keer op en af een beklimming van de BIG-lijst, waar in totaal 1000 beklimmingen op staan. Nederland telt er 10 en deze zijn natuurlijk relatief eenvoudig, in vergelijking met een gemiddelde col in de Alpen, dus moet je die 25 keer wel op één dag doen. Als je het haalt mag je je van BIG Cycling godfather noemen van die klim. Ik heb er al vier verzameld: Drielandenpunt, Keutenberg, Posbank en Vijlenerbos. Nog 6 in Nederland te gaan! Want ik wil de hele set compleet. Te beginnen met de Cauberg. Continue Reading »

Een imposante beklimming die je kunt starten in Cuorgné, op dik 55 kilometer van de top, op een hoogte van boven de 2600 meter. De klim is op papier niet heel zwaar (ruim 2000 hoogtemeters koekoek), al zijn de laatste 11 kilometers – zoals het hoort bij een echte col – wel serieus te nemen. Dat je in het slotstuk bijna continu stuwmeren ziet, maakt het tot een bijzondere ervaring! Nummer 27 van mijn verlanglijst: Colle del Nivolet.
Continue Reading »

Een nieuw jaar. Nieuwe kansen! Zoals elk jaar is de winter de periode dat ik mijn nieuwe fietsjaar in de steigers zet. Kapstok is vaak de zomervakantie en op basis daarvan kies ik mijn doelen ter voorbereiding. Alles na de zomervakantie beschouw ik altijd als extra. Een uitzondering was 2014 waarin we in september nog eens naar Italië gingen op de nummer 1 van mijn verlanglijst af te vinken, de Stelvio. Komende zomer slaan we ons zomervakantiekamp op in de Vogezen. Voor de tweede keer bezoeken wij dit middengebergte in Noordoost-Frankrijk. We vinden een vakantie in het hooggebergte nog te ver weg gezien de komst van ons jongste gezinslid. Continue Reading »

Volle bak op de Tourmalet.

Fietsjaar 2016 was er eentje om nooit meer te vergeten. Alles stond in het teken van de Pyreneeën waar ik negen ritten had uitgestippeld, met in totaal 27 beklimmingen. Ik had er negen maanden speciaal voor getraind en had me verder goed voorbereid op deze onderneming. En het ging perfect. Ik kon de afstanden prima volhouden en vanaf de vierde rit ging het klimmen en dalen ook steeds beter. Die vierde etappe in de kou en mist over de Col d’Azet, Col d’Aspin en de Col du Tourmalet was een van de hoogtepunten van dit fietsjaar. Continue Reading »